جامدادی فرشته بالدار
نقش‌برجسته فرشته بالدار
سنگ نگاره فرشته بالدار يا انسان بالدار سالم‌ترین و زیباترین نقش ایجاد شده در بناهای پاسارگاد است که دارای مفاهیم عمیق اندیشه والای انسانـی است. عناصـر تزئینی و هنـری سنگ نگاره بسیار زیبا، چشمگیـر و معنـادار است. بر بلندای نقش تاجـی زیبــا است که روی شـاخ‌های بلند و تاب‌دار یک قـوچ حبشی، در حالی که دو مـار کبـرای پشت به هم کرده که هر یک گویی را به نماد خورشید بر سر دارند قرار گرفته است. سه دسته گـل نی بخش اصلی تــاج را که هر یک گـوی خورشید را بر فراز دارند و با پر شترمرغ احاطه شده‌اند تشکیل داده‌اند. بالای نقش برجسته تا سال 1243 خورشیدی، مزین به سنگ نبشته‌ای میخی سه زبانه بوده با مضمون «من کوروش شاه هخامنشی‌ام». ولی پیش از سال 1256 خورشیدی این سنگ نبشته را از بالای نقش برداشته‌اند. کتیبه میخی که در بالای نقش انسان بالدار بوده به سه زبان پارسی باستان، ایلامی، آکادی نوشته است. نقش انسان بالدار را یک مفسـر هنـدی به نام مولانـا ابـوالکلام آزاد و علامـه طباطبایـی با شخصیت ذوالقرنین (صاحب دو شاخ) که در قرآن مجید از او به عنوان شاهـی جهانگیـر و دادگـر یاد شده یکـی دانستـه و بیـان می‌کنند که ذوالقرنین یاد شده در قرآن همان کوروش بزرگ است.
